Alonso, of wanneer de vos het kippenhok binnenkomt: "We zijn hier om te racen, niet om te trainen."

"Ook al is het een korte omweg, je hebt die ervaring nodig omdat je hier al tien, vijftien jaar komt, elke situatie, elke hobbel, elke stoeprand kent. Die ervaring helpt me zeker elke keer dat we naar Canada komen." Zaterdag was Fernando Alonso trots op een prachtige zesde plaats, niets nieuws in de afgelopen jaren. Zondag maakte hij het af tijdens de Grand Prix van Canada , die George Russell won. Het is wanneer de menselijke factor het verschil kan maken.

"We gaan vechten voor de achtste, negende of tiende plaats", kondigde de Asturiër aan op de grid voor de start. Alonso simuleerde de race perfect zoals eerder gesimuleerd op de computers van Aston Martin. Hij verbeterde zelfs, en profiteerde zo van een golf aan punten die hij een paar races geleden nog leek te hebben opgegeven.

Net als Alonso viste ook Sainz in de Gilles Villeneuve met een resultaat dat onmogelijk leek na het fiasco met Isack Hadjar op zaterdag. De Madrileense liet echter de andere kant van zijn landgenoot zien. Sainz moet zijn slag bij Williams nog slaan.

De uitdagingen van de race

Tweede, derde en twee keer zesde op de grid (inclusief afgelopen zaterdag) sinds de Grand Prix van Canada terugkeerde op de kalender en Alonso terugkeerde in de Formule 1. De Asturiër weet dit circuit als geen ander te doorgronden, zelfs vanaf de eerste startrij met een Alpine in 2022, naast Max Verstappen. Dit jaar bemoeide de oude garde Alonso zich met de vier beste teams in Montreal . Zelfs Norris en Leclerc kregen zaterdag hun portie aandacht.

Het enige wat restte was presteren op een moeilijk en bochtig circuit. Daar zou de Spanjaard putten uit zijn repertoire op een circuit met een unieke configuratie en hoge eisen in het kampioenschap. Hij vertrok met nieuw materiaal en twee stops. En met de angst voor een herhaling van de Grand Prix van Spanje – dat wil zeggen, dat zondag slechter zou zijn dan zaterdag – lag de standaard van deze vernieuwde AMR25 in het verschiet. Zo was het ook, maar dit keer wist Alonso de klap te pareren.

De race kende twee uitdagingen: nadat hij bij voorbaat de nederlaag tegen Leclerc en Norris had geaccepteerd, was het eerst noodzakelijk om de korrel onder controle te krijgen ( nauwkeurig in de eerste fase) en vervolgens de posities na de pitstops, voornamelijk na de eerste, te heroveren, gebruikmakend van de twee sets nieuwe harde banden die hij nog in zijn zak had.

En jawel hoor, die gevreesde korrel kwam eraan. Er waren nog geen 15 ronden verstreken en Alonso was al naar de pits gegaan en probeerde de achterstand in te halen. Toen we ter zake kwamen, vielen Gasly, Lawson, Stroll, Bortoleto, Tsunoda, Sainz, Ocon… de een na de ander. Onderweg maande zijn ingenieur hem aan voorzichtig te zijn met de band. Hij kreeg een tik van zijn coureur. "Wees voorzichtig bij het ingaan van ronde 3 en 8." "We racen, we testen niet," zei zijn coureur. Voor het geval hij het niet zeker wist.

Na zijn laatste pitstop waren de zaken minder ingewikkeld. Ocon en Hülkenberg hadden de winst binnen, de beste optie uit de simulatie vóór de race. Totdat er iets gebeurde wat onmogelijk te simuleren was: Norris' ongeluk leverde hem een ​​zevende plaats op . De oude vos was weer terug.

"Het is niet altijd"

"De tijdrit van gisteren was cruciaal voor een goede race zonder veel verkeer. Toch moesten we verschillende auto's inhalen met verschillende strategieën, dus we hadden wel wat interactie met sommige teams", legde hij na afloop uit. "Maar we finishten voor de middenmoot. Als eerste onder de stervelingen."

Alonso vond dat de AMR25 zondag inderdaad zwak was, maar de baan en de ervaring temperden wat zo moeilijk was in Montmeló. "De race verliep goed, hoewel het racetempo niet zo goed was als gisteren. Ook daar moeten we ons in verbeteren. We hadden die twee of drie tienden met een paar auto's die we vandaag niet hadden, dus we moeten ons op zondag verbeteren. Daar hebben we van geprofiteerd. Als er een race komt die goed is voor de auto, kun je die kans niet laten liggen, want we weten dat er iets zwaardere races zullen volgen," zei hij, verwijzend naar een circuit dat gunstiger is voor de AMR25 en zijn capaciteiten op dit circuit.

En tot slot een persoonlijke verklaring om de menselijke factor te benadrukken die in Montreal opnieuw schitterde: "Ja, we willen natuurlijk allemaal onze waarde bewijzen. Als de auto niet werkt, zijn het vaak de stemmen van buitenaf, niet hier in de paddock. Iedereen die je hier tegenkomt, weet precies welke coureurs binnen een seconde je top vijf halen, maar buiten... Dus ik begrijp dat nieuwe fans of mensen die de Formule 1 niet zo goed volgen, alleen de statistieken en de overwinningen zien en denken dat degenen die het meest verdienen, meestal de beste zijn. En dat is niet altijd het geval."

En de afsluitende verklaring: "Je moet een sterke geest hebben. Dit is in die zin een extreme sport, en naast het rijden moet je ook strijdlustig zijn en altijd een hoog moreel hebben." Vraag het maar aan hun ingenieur.

Een punt zonder smaak

In een ideale wereld zou Carlos Sainz de Grand Prix van Canada fluitend van vreugde hebben afgesloten . Vanaf de zestiende plaats is het tegenwoordig niet makkelijk om punten te scoren. De stemming van de Madrileense coureur had echter wel kunnen worden ingeruild voor die van zijn teamgenoot Alex Albon , die moest opgeven. Sainz eindigde echter als tiende.

De strategie van de Madrileense coureur was simpel: een pitstop, de bandenwissel zo lang mogelijk uitstellen en doorrijden tot ronde 59. De elfde plaats was het resultaat, mede dankzij de uitvalbeurt van Albon. Dankzij de fout van Lando Norris scoorde Sainz punten. Toen hij uit de auto stapte, vertelde de Madrileense coureur het hele verhaal met een sombere en neerslachtige uitdrukking.

Tevreden? "Nee, niet echt. Ik kon de hele race niet volhouden vanwege een probleem met de auto, waardoor ik niet kon racen . Dus het was een beetje een saaie race. Teleurstellend voor mij, want hoewel we terugkwamen tot de tiende plaats, kon ik niet het potentieel en de snelheid laten zien die ik had." Sainz doelde op een motor- en remprobleem dat niet nieuw was en mogelijk de oorzaak was van Albons uitval , waardoor hij met gebonden handen moest racen.

"Na de 70 ronden die ik tijdens de race heb gereden zonder te kunnen pushen, zijn het een hoop frustrerende ronden . Maar goed, het vat het seizoen tot nu toe samen: tien races waarin we, afgezien van Jeddah, nog geen volledig weekend hebben gereden." Sainz plaatste de Canadese ronde in een context die hij bij Williams niet heeft kunnen overwinnen.

"Jeddah was het enige weekend dat ik een echt goede kwalificatie en een goede race had. Daarna had ik een periode met echt goede kwalificaties en slechte races, slechte strategieën en pech. Nu heb ik twee of drie races met slechte kwalificaties gehad... Laten we eens kijken wanneer we het allemaal op een rijtje krijgen, en dat is wat ik nodig heb. Laten we eens kijken of we in de tweede seizoenshelft wat momentum kunnen krijgen en resultaten kunnen boeken, want mijn tempo met de auto is goed en ik voel me er comfortabel in. Maar er gebeurt altijd wel iets en je moet gas geven en dan gaat het beter."